W ubiegłym miesiącu ukazała się długo oczekiwana książka #sexedpl firmowana przez Anję Rubik.

Sama pozycja wnosi powiew świeżości w trudną tematykę edukacji seksualnej młodzieży. Prosty przekaz, zakotwiczenie w rzeczywistości współczesnego nastolatka, estetyczne zdjęcia. Pomyślałam; "Wow, wreszcie ktoś to zrobił z gło..." i tu film mi się zaciął, bo trafiłam na stronę z olbrzymim napisem "Każdy człowiek jest seksualny".

Zrobiło mi się smutno, bo mądra skądinąd książka właśnie "mówi" ponad 1% nastolatków - "nie istniejesz". A może "tylko" - "nie jesteś człowiekiem".

Znowu mamy do odrobienia lekcję. Nie tak dawno w mediach obecny był przekaz "każdy człowiek jest heteroseksualny". Gdy już udało się wprowadzić nieco świadomości w rozmowy o orientacji seksualnej, okazuje się, że kolejna grupa mniejszościowa musi borykać się z brakiem widzialności; niestety także w przekazie specjalistów z dziedziny psychologii i seksuologii.

Zróbmy więc hałas - porozmawiajmy dziś o aseksualności.

"W ogóle nie byłoby potrzeby nazywania siebie osobą aseksualną czy definiowania aseksualności, gdyby nie wynikało to jakoś z zewnątrz. Aseksualność jest odniesieniem do jakiegoś konkretu, jest poddaniem w wątpliwość czegoś, co jest uważane za oczywiste."- tak o swojej orientacji seksualnej mówi jedna z aseksualnych osób skupionych wokół grup "asowych" na Facebooku.

"Z tego, że mogę być aseksualny zdałem sobie sprawę w gimnazjum, gdy inne dzieciaki zaczęły się fascynować randkami i atrakcyjnością fizyczną, a ja po prostu nie miałem pojęcia, o czym oni gadają" - mówi inny as.

Chciałabym Wam przedstawić kilka osób, które określają się jako aseksualne.

Ania (34 lata)

• od 4 lat jest w związku z Tomkiem, którego darzy romantycznym uczuciem
• nie czuje potrzeby uprawiania seksu
• nigdy nie czuła pociągu seksualnego do kogokolwiek
• lubi się przytulać lubi swoje ciało i dbanie o nie sprawia jej przyjemność
• lubi się masturbować

Ania mówi o sobie, że jest aseksualna - biromantyczna.

Paweł (42 lata)

• jest w poliamorycznej relacji z Beatą, Marcinem i Kasią
• z każdą z tych osób przyjaźni się, w niektórych jest zakochany, z wszystkimi uprawia seks, bo lubi się kochać
• seksualnie nie pociąga go żadna z tych osób
• nie przypomina sobie, żeby kiedykolwiek czuł pociąg seksualny do kogokolwiek

mówi o sobie, że jest Pawłem, a dopiero potem cupioseksualnym poliromantykiem.

Basia (56 lat)

• nigdy nie była w trwałej relacji, nie czuła takiej potrzeby
• nie zakochuje się w sposób romantyczny
• czasem spotyka się na niezobowiązujący seks z mężczyznami
• zdarza się jej masturbować
• najlepiej czuje się we własnym towarzystwie lub w gronie bliskich znajomych i przyjaciół

nie lubi się definiować, ale gdyby musiała, powiedziałaby, że jest gray(hetero)seksualna - aromantyczna.

Maciek (27 lat)

• półtora roku temu związał się z Rafałem
• jego libido jest na przeciętnym poziomie
• początkowo ani dotyk, ani pocałunki, ani tym bardziej stosunek seksualny nie sprawiały mu przyjemności, nie czuł też pociągu seksualnego do Rafała, choć był w nim głęboko zakochany
• kilka miesięcy temu poczuł chęć i gotowość do seksu z partnerem
• od tego czasu często ma ochotę na seks

Maciek określa się jako osoba demiseksualna - homoromantyczna.

Maja (32) i Krzysiek (29)

• właśnie się pobrali
• nigdy nie uprawiali seksu
• Maja odczuwa czasami pociąg seksualny do Krzyśka, ale nie potrafi określić, kiedy i z jakiej przyczyny
• Krzysiek często czuje, że Maja pociąga go seksualnie, ale nie ma to przełożenia na chęć pójścia do łóżka
• bardzo się kochają i po 2 latach znajomości nadal regularnie chodzą na romantyczne randki

oboje uważają się na osoby greyseksualne (w spektrum aseksualności), przy czym Krzysiek jest heteroromantyczny, a Maja biromantyczna.

Alex (38 lat)

• nie jest zainteresowana związkami
• utrzymuje bliską relację tylko z jedną osobą
• seks mógłby dla niej nie istnieć, uważa, że to strata czasu
• często się masturbuje, aby się zrelaksować
• inne osoby czasami jej się podobają „jak dzieła sztuki”
• jest osobą NB

zapytana o identyfikację seksualną i romantyczną odparła: „chyba żartujesz” (w sekrecie jednak zdradziła, że blisko jej do aseksualnej aromantyczki).

Czym jest, a czym nie jest aseksualność?

Co Wam się nasuwa na myśl, gdy słyszycie słowo "aseksualność"? Zakreślcie, proszę, swoje odpowiedzi, zanim przejdziecie dalej.

1. invisible orientation
2. brak orientacji
3. brak libido
4. brak pociągu seksualnego
5. nieuprawianie seksu
6. awaria hormonów
7. moda
8. celibat
9. zaburzenie
10. „przykrywka” dla homoseksualności
11. brak atrakcyjności
12. „aseksualność w ogóle istnieje???”

Aseksualność jest orientacją seksualną charakteryzującą się brakiem pociągu seksualnego do osób jakiejkolwiek płci / tożsamości płciowej.

Badania wskazują, iż około 1% populacji stanowią osoby aseksualne i wskaźnik ten rośnie, co oznacza, że coraz więcej osób jest świadomych swojej orientacji i chce się zgodnie z nią określić. 

Co jest ważne w tej definicji? Rozdzielenie popędu (libido) i pociągu seksualnego. Pociąg to popęd skierowany na konkretną osobę / grupę osób. Można zatem odczuwać popęd seksualny, ale nie kierować go w stronę kogokolwiek.

Jak zauważyliście wcześniej, nie jest tak, że asy nie uprawiają seksu. Istnieją osoby, które lubią czynności seksualne łącznie z penetracją, ale nadal określają się jako osoby aseksualne, gdyż uprawianie seksu nie wynika z pociągu seksualnego do osoby.

Asy często rozróżniają pociąg romantyczny od pociągu seksualnego.

Osoba aseksualna romantyczna będzie więc się zakochiwać, ale bez aspektu seksualnego. Może mieć ochotę na przytulanie się z ukochaną osoba, ale nie odczuwa przy niej napięcia seksualnego i chęci "pójścia do łóżka".

Osoba aseksualna aromantyczna w ogóle nie wchodzi w relacje romantyczne wynikające z jej potrzeby, zaś osoba seksualna aromantyczna odczuwa pociąg seksualny, ale nie zakochuje się lub nie łączy jednego z drugim.

Trochę nauki

Aseksualność nie jest "wynalazkiem" XXI wieku. Za osoby aseksualne uważane są takie postaci jak: Nikola Tesla, Morrissey, Florence Nightingale, H.P. Lovecraft, Isaac Newton czy Sherlock Holmes.

W 1980 roku Michael Storms przedstawił teorię orientacji seksualnych, która stanowiła praktyczne rozwinięcie skali Kinseya i jednocześnie zupełnie świeże spojrzenie na ludzką seksualność.

Orientację seksualną postrzega jako wypadkową dwóch niezależnych od siebie skali: heterofilii i homofilii. Heteroseksualność to wysoki poziom heterofilii i jednocześnie niski poziom homofilii. Homoseksualność to wysoki poziom homofilii i jednocześnie niski poziom heterofilii. Biseksualność to wysoki poziom zarówno homo, jak i heterofilii. Natomiast przy niskim poziomie homo i heterofilii mamy do czynienia z aseksualnością.

Jeszcze kilka mitów

Zgodnie z obecnym stanem wiedzy naukowej oraz odczuciami osób aseksualnych aseksualność nie jest:

• niechęcią do relacji na skutek rozczarowań miłosnych / seksualnych
• celibatem
• wstrętem do seksu
• hipolibidemią (obniżeniem popędu seksualnego na skutek zaburzeń hormonalnych)
• lękiem przez bliskością
• niemożnością znalezienia partnera

Osoba nie przestaje być aseksualna, z powodu:

• uprawiania seksu z różnych pobudek
• zakochania się
• przeżywania pożądania i orgazmu
• masturbowania się
• posiadania dzieci

Społeczność

Osoby aseksualne podobnie jak osoby z innych grup mniejszościowych mogą (ale nie muszą) uczestniczyć we wspólnych inicjatywach, grupach dyskusyjnych, grupach wsparcia. Reprezentację asów można zobaczyć na paradach i marszach równości.

Każdego roku w październiku obchodzimy Asexuality Awareness Week, czyli tydzień świadomości i wiedzy o aseksualności / widzialności osób aseksualnych.

Warto pamiętać, że osoby aseksualne, jak każde inne zasługują na szacunek i równe traktowanie, postrzeganie ich jako wielowymiarowe osoby, a nie przez pryzmat ich (a)seksualności.

Jeśli chcielibyście poczytać więcej o aseksualności i osobach aseksualnych, zrozumieć i wspierać asy, to polecam książkę The Invisible Orientation”- Julie Sondra Decker.

1.10.2018, autorka tekstu: Justyna Bułdys jbuldys@fundacjaq.eu